عملآوری با پلاسما روشی اقتصادی و سریع برای اصلاح و تغییر سطح پارچه در ابعاد میکروسکوپی بدون استفاده از رو شهای شیمیایی است. در این پژوهش، اثر پلاسمای هوا و آبکافت شیمیایی بر آمادهسازی پارچه پلیاستر و شکلشناسی سطح مدنظر برای ایجاد مکانهای قابل جذب در سطح پارچه پلیاستر با میکروسکوپ الکترونی پویشی بررسی شد. روش لایهنشانی به کار برده شده در این مقاله لایهنشانی نانوذرات فلز مس بدون استفاده از جریان الکتریکی و استفاده از مواد کاهنده برای کاهش شیمیایی یون فلزی است. مقاومت الکتریکی پارچه پلیاستر با مولتیمتر رقمی بررسی شد. نتایج بهدست آمده نشان داد، عملآوری با پلاسما منجر به افزایش پراکنش و نفوذ نانوذرات مس و رسانایی الکتریکی زیاد و یکنواخت منسوج، در مقایسه با روش آبکافت شیمیایی میشود. نتایج بهدست آمده از مولتیمتر رقمی نشان دهنده کاهش مقاومت الکتریکی از 1/2 Ω/cm2 به 0/2 Ω/cm2 در روش پلاسماست. همچنین، افزایش مدت زمان عملآوری با پلاسما منجر به پوششدهی بیشتر و یکنواخت سطح پارچه با نانوذرات فلز مس شد. ذرات پوشش داده شده به روش آبکافت شیمیایی با اندازه متوسط بیش از 500 nm هستند که در مقایسه با روش عملآوری با پلاسما اندازه ذرات فلز مس کوچکتر از 100 nm است.